Zbilansowana dieta wspomagająca gospodarkę insulinową jest najważniejszą drogą leczenia PCOS. Jest jednak wiele innych sposobów, żeby to leczenie wspomóc i sprawić, żeby było jeszcze bardziej efektywne. Mięta, rumianek, zielona herbata, lukrecja, ostropest plamisty, kurkuma, cynamon, majeranek to tylko kilka z ziół, które wykazują bardzo ważne w terapii PCOS działanie endokrynne, hipoglikemiczne lub hipolipidemiczne.
W tym artykule przeczytasz o wpływie na terapię PCOS:
- Mięty zielonej i pieprzowej
- Rumianku pospolitego
- Zielonej herbaty
- Niepokalanka mnisiego
- Kurkumy
- Cynamonu cejlońskiego, cynamonu chińskiego
Regularne picie naparów z ziół czy dodatek przypraw przyczyniają się do obniżenia poziomu androgenów i insuliny, które są podwyższone w przypadku PCOS. Zioła wpływają też na prawidłowy rozmiar oraz morfologię jajników, przyczyniając się do prawidłowego przebiegu owulacji.
Nie można zapomnieć, że surowce roślinne są bogatym źródłem antyoksydantów, które zahamowując natężony poziom stresu oksydacyjnego w organizmie, niwelują stan zapalny towarzyszący PCOS.
Mięta zielona (Mentha spicata) i pieprzowa (Mentha piperita)
Mięta wykazuje właściwości antyandrogenowe! Badania wykazały, że spożycie herbaty miętowej dwa razy dziennie przez miesiąc znacznie obniża poziom hormonów androgenowych, łagodząc jednocześnie objawy hirsutyzmu.
Dodatkowo, poprzez spożycie mięty pieprzowej zostają również złagodzone zmiany w tkankach jajnika i macicy (np. torbiele jajników).
Podsumowując, wyniki badania wykazały, że M. piperita może być stosowana jako środek terapeutyczny do leczenia niepłodności wynikającej ze złej jakości oocytów i braku owulacji.
Rumianek pospolity (Matricaria chamomilla)
Przeciwskurczowe właściwości rumianku łagodzą skurcze menstruacyjne przy jednoczesnej stymulacji miesiączki. Ekstrakt z tego zioła jest bogaty w fitoestrogeny, które działając antagonistycznie w stosunku do receptorów estrogenu, wpływają na poziom hormonów steroidowych.
Wyciąg z rumianku ma także właściwości obniżające poziom testosteronu całkowitego. Badanie kliniczne na 80 pacjentkach w wieku rozrodczym z policystycznymi jajnikami wykazało znaczący spadek w koncentracji tego hormonu we krwi po 3-miesięcznym doustnym podawaniu 370 mg wyciągu/dzień.
Co więcej! Herbata z rumianku wykazuje też właściwości hipoglikemiczne i wpływa pozytywnie na profil lipidowy. Warto ją spożywać 2-3 razy dziennie przez 8 tygodni.
Zielona herbata (Camellia sinensis)
Zielona herbata należy do najbogatszych roślinnych źródeł flawonoidów, czyli grupy antyoksydantów. Jej świeże liście zawierają wysokie stężenie katechin, których działanie lecznicze zostało udowodnione w terapii licznych schorzeń.
Oprócz działania obniżającego poziom insuliny i glukozy na czczo odkryto m.in. właściwości takie jak redukcja ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego oraz syndromu metabolicznego.
W przypadku PCOS najważniejszymi właściwościami zielonej herbaty jest wpływ na obniżenie poziomu insuliny na czczo oraz poziomu wolnego testosteronu.
Niepokalanek mnisi (Vitex agnus-castus)
Właściwości niepokalanka mnisiego najczęściej wykorzystywane są w leczeniu objawów PMS – zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Z racji na jego aktywność obniżającą poziom prolaktyny, jest także skuteczny w leczeniu PCOS, w którym nieprawidłowy poziom tego hormonu może stanowić Nie wiem co tutaj autor miał na myśli :p to zdanie jest chyba niedokończone
Badanie kliniczne kobiet z zaburzeniami owulacji wykazały wpływ V. agnus-castus na przywrócenie prawidłowego rytmu cyklów miesięcznych. Po zażyciu 40 kropli płynnego preparatu ekstraktu z surowca raz dziennie przez sześć miesięcy dziesięć na piętnaście kobiet z zaburzeniami miesiączkowania odnotowało przywrócenie regularnych krwawień miesięcznych.
Najczęściej stosowaną formą niepokalanka jest wyciąg w formie tabletek ziołowych. Suplementację prowadzi się 90 dni przyjmując 1 tabletkę dziennie.
O niepokalanku przeczytasz również tutaj: Jaka dieta w przypadku zespołu napięcia przedmiesiączkowego?
Kurkuma
Kurkuma, inaczej ostryż długi, dzięki dużej zawartości przeciwutleniacza polifenolowego – kurkuminy, stanowiącej główny składnik rośliny, wykazuje działanie estrogenne, przeciwhiperlipidemiczne, przeciwutleniające i hipoglikemiczne.
Właściwości te są szczególnie przydatne w leczeniu PCOS, zapobiegając dysfunkcji komórek jajnika. Aktywność antyoksydacyjna kurkuminy jest znacząca w niwelacji stresu oksydacyjnego, który bierze pośredni udział w insulinooporności oraz wzroście koncentracji androgenów.
Dodatkowo kurkumina wykazuje działanie przeciwhiperlipidemiczne poprzez znaczne obniżenie w surowicy triglicerydów, cholesterolu całkowitego, frakcji LDL (tzw. złego cholesterolu) przy jednoczesnym zwiększeniu poziomu frakcji HDL cholesterolu (tzw. dobrego).
Czy trzeba namawiać do dodawania kurkumy do omletów, ryżu czy hummusu?
Pamiętaj, że kurkumina najlepiej wchłania się w towarzystwie piperyny, co oznacza, że kurkumę najlepiej łączyć z pieprzem, w której się ona znajduje.
Cynamon cejloński, cynamon chiński
Pozytywne efekty w leczeniu PCOS zostały wykazane w zastosowaniu kory dwóch odmian cynamonowca: Cinnamomum cassia (Cynamon wonny/chiński) oraz Cinnamomum verum (Cynamon cejloński).
Cynamon jest znany jako roślina lecznicza regulująca cykl miesięczny. Wiadomo, że zwiększa poziom progesteronu w surowicy w fazie lutealnej, co ułatwia regulację cyklu menstruacyjnego. Dodatkowo może być szczególnie cenny we wspomaganiu leczenia PCOS ze względu na właściwości przeciwzapalne, przeciwutleniające, przeciwcukrzycowe i obniżające poziom lipidów.
Stosowana 3 razy dziennie suplementacja 333 mg ekstraktu roślinnego cynamonu cejlońskiego przez 8 tygodni skutkuje znaczącą poprawą wrażliwości komórek na insulinę, jednak nawet jednorazowy dodatek cynamonu do owsianki, jogurtu, naleśników obniża indeks glikemiczny potrawy, co wpływa na wolniejsze uwalnianie się glukozy we krwi.
Stosuj go jak najczęściej!
Jeżeli chcesz jeszcze więcej dowiedzieć się na temat diety, suplementacji i tego, jakie zioła stosować w terapii PCOS, zajrzyj do ebooka „PCOS od A do Z: wiedza, dieta, suplementacja”.